Umiał wejść w tok rozumowania gości grających po ciemnej stronie. Zazwyczaj musiał tylko porządnie się zastanowić, co on sam zrobiłby w danej sytuacji. W większości przypadków okazywało się, że przeprowadzono - z niewielkimi poprawkami - właśnie jego scenariusz. Nie miało to może wiele wspólnego z charakterem Diaza, ale mówiło sporo o jego skuteczności. Teraz musiał się bardziej pilnować, bo Milla działała na niego zmiękczająco. Nie rozumiał, jak to się dzieje, ale widział efekty Z jej powodu robił rzeczy, na które absolutnie nie powinien tracić czasu. an43 238 Nigdy nie był rozmowny, ale z nią rozmawiał bez oporów, nawet opowiadając o sobie samym. Był zdumiony, słysząc, jak Milla w zamian opowiada mu o sobie. Na początku wyraźnie się go bała, a Diaz przywykł do tego. Teraz przestała się bać, a on był zadowolony Nie prześpi się z nim, jeżeli będzie się go bać. Może jeszcze nie zorientowała się, co czuł. Powściągał się, nie chcąc ryzykować spłoszenia kobiety. Kiedy ją całował, miał ochotę pójść dalej, posmakować jej języka, ale poczuł, jak Milla zamarła, nie odpowiadając na pieszczotę. Dlatego pozostał przy łagodnym i delikatnym muśnięciu warg. Nie wiedział jeszcze do końca, co ona czuje, ale umiał czytać reakcje ludzi i widział, jak reagowała na niego Milla. Chętnie przyjmowała jego dotyk, chętnie oparła się dzisiaj o niego, wtuliła głowę w męskie ramię. Podświadomie odpowiadała na jego sygnały Diaz od dawna nie miał kobiety Teraz pragnął Milli. Będzie cierpliwy da jej czas na oswojenie się ze sobą - ale nie miał wątpliwości co do końcowego efektu. Milla była już jego. Tym razem nie zadzwonił po samochód. Wziął taksówkę, podjechał kawałek, ale kazał wysadzić się dość daleko od nory Loli Guerrero. Poszedł pieszo: cicho, ostrożnie, podchodząc z innego niż poprzednio kierunku, zdając sobie sprawę z tego, że jedyną jego bronią jest schowany w bucie nóż. Meksykanka miała czas, by opatrzyć swój złamany palec. Powinna teraz być w domu, głaskać obolałą dłoń, łykać tabletki przeciwbólowe i kląć Diaza w żywy kamień. Był on teraz zapewne ostatnią osobą, którą Lola miałaby an43 239 ochotę zobaczyć. Z tego też powodu będzie się go chciała jak najszybciej pozbyć, mówiąc mu wszystko, co intruz chciałby wiedzieć. Oddałaby mu pewnie bez mrugnięcia okiem własne dzieci, jeśli to miałoby w czymś jej pomóc. Tym razem nie pukał w obskurne drzwi. Od razu spróbował wejść i zorientował się, że dom zamknięto od środka. Nie bawiąc się w ceregiele, otworzył drzwi kopniakiem. Lola leżała na łóżku. Jej ręka była grubo obandażowana, kciuk sterczał prostopadle do dłoni. Kobieta miała na sobie tylko starą koszulę nocną: najwidoczniej nafaszerowała się tabletkami i położyła spać, choć nie było jeszcze nawet ciemno. Na widok Diaza nabrała gwałtownie powietrza, jej twarz wykrzywiło szczere przerażenie. - Mam jeszcze jedno pytanie - powiedział przybysz łagodnie. *